To już 7 rok kiedy miłośnicy tradycji, fascynaci obrzędowości PODLASIA spotkali się we wsi Toporki by ocalić PEREPELICĘ od zapomnienia!
Pragniemy przeogromnie podziękować:
- Sołtysowej i Paniom z Koła Gospodyń Wiejskich wsi TOPORKI za największe pod słońcem zaangażowanie płynące prosto z serca.
- Panom ze wsi TOPORKI za pomoc i wsparcie!
- Radzie Sołeckiej wsi TOPORKI za współorganizację całego przedsięwzięcia !
- GOK w Orli za okazane jak zawsze wsparcie !
- Zespołowi ŻEMERWA za muzykę do tańca, za śpiewy!
- ORLANOM z Orli za śpiewy, granie i muzykowanie !
- MALINKOM z Malinnik za przecudowny
- WERWOCZKOM z Orli, za uśmiechy i piękne pieśni!
- Kołu Gospodyń Wiejskich z Dobrowody w gminie Kleszczele za śpiewy chwytające za serce !
Wszystkim uczestnikom za wspólne podtrzymywanie tradycji PEREPELICY!
D Z I Ę K U J E M Y po stokroć! Bez Was wszystkich i każdego z osobna PEREPYLICA nie byłaby kontynuacją naszych pięknych tradycji !
PEREPELICA
Jakie malownicze były niegdyś w Toporkach pola obsiane zbożem rozmaitym. A po żniwach stały dumnie snopy ułożone w laszki, mydly. Suszyły się w słońcu. Na ostatnim polu, gdzie kończono żniwa stawiano blisko drogi Perepylicę. Kępkę niezżętego żyta, którą związywano przy kłosach. Między źdźbła wstawiano gałąź z owocami czerwonej jarzębiny, strojono różnymi żywymi kwiatami z pola lub ogródka.
Dookoła pielono ziemię z rżyska. Dzieci szukały na polu płaskiego kamienia, by zaścielić go białą szmatką i położyć w utworzonym zbożowym domku. Na takim polnym stole kładziono kawałeczek chleba. Mówiono, że to dla zajączka. Niektórzy gospodarze przywozili ułamany kawałeczek chleba do domu do zjedzenia młodszym dzieciom.Po ustawionej Perepylicy mieszkańcy wsi poznawali, że gospodarz danego pola już zakończył żniwa. Pracując i przy obiedzie, który spożywano na polu na rozścielonej płachcie, żeńcy śpiewali charakterystyczne dla okresu żniw pieśni.
